green all the way

Testowane na misji single-player Katowice -> Sędziszów. Najpierw podziękowania, za całkiem przyzwoicie wykonaną symulację - pantografy podnoszą się przy niższym ciśnieniu, niż załącza się wyłącznik szybki, a z innego posta na forum widziałem, że manometr działa. Mała rzecz a cieszy 🙂 Mam tylko dwie drobne uwagi co do tego podsystemu. 1. test czy powietrze jest zużywane przez pantografy - prawie przeszedł - WS się wyłącza, ale w innym momencie niż bym się spodziewał. Kroki: odcięcie obu zaworów sprężarki pomocniczej (za siedzeniem maszynisty) "sprężarka pantografów" i "zbiornik główny - zasilanie", uruchomienie sprężarki pomocniczej na tyle aby móc podnieść oba pantografy i załączyć wyłącznik szybki. Następnie powolne klikanie wyłącznikiem jednego pantografu góra i dół (cały czas drugi z nich jest podniesiony i cały czas woltomierz WN pokazuje napięcie sieciowe), aż do wyłączenia WSa. Oczekiwany efekt: WS się wyłącza przy próbie podniesienia pantografu (wtedy gdy powietrze jest skierowane do pustego cylindra siłownika ponoszenia pantografu) Zaobserwowany efekt: WS się wyłącza przy opuszczeniu jednego (z dwóch) pantografów - a w tej sytuacji nie powinno być ubytku powietrza z instalacji. 2. test szczelności układu - układ idealnie szczelny (nie wiem czy to tak idealnie działa w rzeczywistości) Kroki: odcięcie obu zaworów sprężarki pomocniczej (za siedzeniem maszynisty) "sprężarka pantografów" i "zbiornik główny - zasilanie", uruchomienie sprężarki pomocniczej aż do wyłączenia jej wyłącznikiem ciśnieniowym, podniesienie pantografu i załączenie wyłącznika szybkiego, dalsze uruchomienie lokomotywy BEZ przestawiania z powrotem w/w zaworów, jazda zgodnie ze scenariuszem. Oczekiwany efekt: po jakimś czasie drobne nieszczelności w układzie powinny doprowadzić do wyłączenia WSa Zaobserwowany efekt: 2,5h jazdy bez problemu - WS się nie wyłączył ani pantograf nie opadł.

Krótkie retesty dla wersji EAB 21.04.2024 14:12, parowóz w lokomotywowni, bo nie widziałem nigdzie indziej. Z plusów: da się wejść i wyjść przez drzwi, co chyba ostatnio nie było możliwe. Odniesienia w tekście są do postu 1. [zewnętrznie stawidło zawsze 0] - problem ciągle jest 2. [teksty popupów] -nie można sprawdzić, bo zniknęły aktywacje owych tekstów (jak również tych poprawnych), niezależnie od stanu włączenia automatycznego palacza 3. [złe opisy] - problem dalej jest 4. [kolizja pokrętła i blokady] - problem dalej jest 6. [odkręcanie zaworów w lewo] - problem dalej jest 7. [analogowość wskazania stanu zaworu] - problem dalej jest 8. [zawór ogrzewania] - obejście problemu metodą uniemożliwienia obracania zaworem (nie aktywuje się) 9. [brak kresek "max" na manometrach] - problem dalej jest 11. [cyfrowość zaworu sprężarki] - problem dalej jest 12. [brak kompletnej funkcjonalności zaworów inżektora Nathana] - problem dalej jest 14. [odluźniacz] - problem dalej jest 22. [oznaczenie najniższego poziomu wody] - problem dalej jest 23. [brak tabliczki + vmax] - problem dalej jest 24. [brak skośnych pasków za wodowskazami] - problem dalej jest Resztę punktów, chwilowo mniej istotnych pominąłem.

Dziękuję za odpowiedź. Czy w takim razie mam zrobić wpis w dziale zgłaszania błędów odnośnie kilku wymienionych punktów, które uważam za istotne? (bo nie wszystkie są ważne, część jest z kategorii "wishlist") Wyraziłem się nieprecyzyjnie - chodziło mi o to, czy reaguje na wskaźnik W12? O ile jest ten wskaźnik gdzieś w terenie 🙂

W oparciu o widoczny model Ty2, dostępny w lokomotywowni, chciałem opisać kilka uwag i sugestii, aby zwiększyć szanse na dobry efekt końcowy. Po pierwsze i najważniejsze – bardzo ładnie i szczegółowo zamodelowane. Model wizualnie jest śliczny i jeśli SimRail zostanie wydany w wersji VR, to dla teigreka specjalnie kupię sprzęt VR 🙂 Poniżej lista uwag i sugestii (tym razem ponumerowana :D) – załączone pliki mają numerację nawiązującą do punktu do którego się odnoszą. 1. Stan stawidła nie jest pokazany na zewnątrz, gdzie zawsze położenie jest jak dla napełnienia 0. 2. Niepełne teksty przy zadaniu utrzymania ciśnienia kotłowego. 3. Źle opisane wstrząsanie rusztu jako klapy popielnika przód i tył – one dlatego mają takie blokady (też narysowane, w stanie odblokowanym – na pionowo), aby nie przestawić tego przypadkiem podczas jazdy. 4. Stawidło kręci się pomimo blokady (wizualnie przez kołek). 5. Ładnie analogowo kręcą się pokrętła zaworów po lewej. Mam nadzieję, że zostały oprogramowane jako regulowane dławienie dopływu pary do odpowiedniego odbiornika końcowego. 6. Zawory zakręca się w prawo (zgodnie z ruchem wskazówek zegara), a nie w lewo jak obecnie. https://youtu.be/wp3SVXPUlX8?t=280 7. Sugeruję płynną zamianę w tooltipie stanu „off-on”. Zamiast nagłego szary-zielony, na stopniowy – tym bardziej zielony, im bardziej otwarty zawór (ale bez explicite progress bara). Dźwięk związany z tą obecnie cyfrową zmianą stanu (jakby klikanie przekaźnika) też nie jest na miejscu. Jeśli jest potrzeba na efekty akustyczne, to np. można dodać losowe piski przy obracaniu dłużej nieużywanych pokręteł. 8. Zawór od ogrzewania pociągu powinien być bardziej analogowy – bo wpływa na dławienie ciśnienia kotłowego przed wpuszczenie do przewodu ogrzewczego. https://youtu.be/wp3SVXPUlX8?t=280 9. Brak czerwonych kresek na manometrach kotłowych. A pewnie były też rysowane na manometrach od hamulca. 10. Lewe dolne pokrętło pod obieralnicą pary nie jest opisane. 11. Zawór od sprężarki (po prawej stronie) jest wybitnie cyfrowy, przełączalny – można poprawić tak aby był ładnie analogowy jak te z lewej. 12. Inżektor maszynisty (Nathana) – Dwa pokrętła nie są opisane, a jest to zawór dopływowy wody – (bliżej tendra), oraz blokowanie przelewu (bliżej komina). Oba te zawory są wymagane do funkcjonowania – cytat poniżej, a przez to inżektor nie do końca funkcjonalnie działa. Jako że jest to inżektor niessący, przeto umieszczony poniżej dna tendra, to po zamknięciu zaworu parowego, woda by się wylewała grawitacyjnie. Dlatego po zakończeniu zasilania należy zamknąć też przynajmniej zawór zasilania wody. Cytując za „Podręcznik maszynisty parowozowego” T. Neumanna, str 313: „Aby uruchomić inżektor, trzeba otworzyć zawór wodny 7 za pomocą drążka 9 oraz zawór przelewowy 5. […] Następnie otwiera się zawór parowy, umieszczony w budce maszynisty;” 13. Nie funkcjonujące (ale obecne) zawory do zakrapiania popielnika i dymnicy – z położenia rurek: skrajny prawy to dymnica, skrajny lewy to popielnik, środkowy do węża do polewania węgla. Widać dobrze na kadrze https://youtu.be/wp3SVXPUlX8?t=506 a samo polewanie https://youtu.be/wp3SVXPUlX8?t=1153 14. Nie funkcjonujący (ale obecny graficznie) odluźniacz hamulca. 15. Nie opisane i nie działające 2 pokrętła przy podłodze, obok nóg palacza. 16. Czy piasek zostaje na torach, tak jak sugerowane w https://youtu.be/wp3SVXPUlX8?t=126 17. Czy da się przeprowadzić próbę szczelności jak w https://youtu.be/wp3SVXPUlX8?t=184 (ekstras) 18. Czy wirtualny palacz przekazuje zauważone znaki i sygnały, tak jak na filmie https://youtu.be/wp3SVXPUlX8?t=598 19. Czy wirtualny palacz sam zamyka i otwiera klapy popielnika oraz zakrapia popielnik? https://youtu.be/wp3SVXPUlX8?t=762 i https://youtu.be/wp3SVXPUlX8?t=900 20. Brakuje łopaty, jeśli wirtualny palacz jest wyłączony (kliknięciem na jego fotel) 21. Brak urządzenia wskazującego poziom wody w tendrze, nie widać też poziomu węgla. 22. Brak oznaczenia najniższego dopuszczalnego poziomu wody w kotle. 23. Brak tabliczki kotłowej i oznaczenia Vmax 24. Bardzo przydały by się skośne pasy za rurkami wodowskazów, aby odróżnić stan cały pełny od cały pusty. Widać na kadrze https://youtu.be/wp3SVXPUlX8?t=397 i https://youtu.be/wp3SVXPUlX8?t=708 Bardzo słabo widać poziom wody. 25. Niefunkcjonalne kurki przy wodowskazach – nie można ich przedmuchać. https://youtu.be/wp3SVXPUlX8?t=989 26. Aż się prosi o działający odwadniacz zbiorników powietrza oraz sterowanie hamulcem w tendrze (ładnie wszystko narysowane, ale nie funkcjonalne) 27. Brak wejścia na podest – aby zakręcić zawory kotłowe inżektorów i wymusić obejście regulatora pracy sprężarki. 28. Brak wejścia na kocioł – aby zakręcić główny zawór odbieralnicy pary 🙂 29. Sceneria – dobrze byłoby dodać lokomotywownie z obrotnicami, aby twórcy scenariuszy mogli robić zmianę czoła i dalej jechać kominem do przodu. A później może nawet obrządzanie parowozu… 🙂 30. Nie można otworzyć klap zamykających wlew wody do tendra. Problem, bo parowozy bez tendra kondensacyjnego mają zasięg około 150km 31. Poproszę jeszcze raz o skróty klawiszowe, aby się wychylić przez okno – w celu lepszej obserwacji szlaku. (W Derail Valley są to Q i E).

Bazując na planie Semaforka 2006 https://semaforek.kolej.org.pl/wiki/index.php/Sosnowiec_Po%C5%82udniowy proponuję kilka pomysłów dla uatrakcyjnienia owej stacji. 1. dwie nastawnie – dysponująca i wykonawcza – a więc blokada stacyjna 2. blokada liniowa typu C we wszystkich 3 kierunkach 3. rozjazdy z ryglami (na ww planie jedynie 33 i 41 były z kontrolą iglic) 4. skoro rygle, to i uwzględnienie, że próba niewłaściwego ryglowania szybko się kończy (fajnie widać to na https://youtu.be/m3i8ym-wE9U?t=389 – jak również pracę krążków pędni dla rygla ryglowanego w obu położeniach – Rg5 i Rg6 na filmie) i podobnie z przestawieniem zaryglowanego rozjazdu (trochę później na tym samym filmie) 5. drążki przebiegowe z 5 pozycjami (neutralna, 2 środkowe, 2 skrajne) 6. przebiegi bez zatrzymania po torach 1 i 2 (A2-J2-W, A1-K2-T, T2-B1-A, W2-C2-A) 7. zostawiłbym tor 4 do użytku, tak jak jest obecnie w SimRail – dla prostoty rozjazdy 8, 9, 31 i 38 z kontrolą iglic 8. sygnały zastępcze jakoś dostępne jakby obsługa jednak utknęła 9. plan sytuacyjny (wariant łatwiejszy – z widocznymi odcinkami izolowanymi, wariant trudniejszy – bez odcinków izolowanych, konieczna obserwacja „przez okno”) A żeby nie było trudno/ciekawiej tylko dyżurnym, to jeszcze proponuję (tak wiem, że na planie jest inaczej, ale można przecież wprowadzić): 11. semafory kształtowe (jeśli semafory wjazdowe do Sosnowca stoją za blisko, to wyjazdowe J, K i L można uzupełnić o świetlne tarcze ostrzegawcze, albo ewentualnie zostawić świetlne) 12. kształtowe tarcze ostrzegawcze – to bardzo fajnie wygląda w nocy, zwłaszcza jak stoi semafor i kształtowa tarcza obok siebie (przy semaforach wjazdowych A, T, W; z racji propozycji 6), 13. w związku z 12 oczywiście kolejność nastawiania aby poprawnie podać przebieg bez zatrzymania 14. w nastawni dysponującej też poproszę o ładne (mechaniczne) powtarzacze wskazań semaforów których nie widać (przykład: http://automatyka.ndl.pl/galerie/inne/aparat.gif zaskakująco trudno znaleźć jakieś fajne zdjęcie) Powinna być dostępna tablica zależności (najlepiej ze wskazaniem kolejności wykonywania czynności). Ale aby nie było że tylko utrudniam, to jeszcze proponuję wprowadzić jakąś formę pomocy on-line, aby podpowiadać graczom co teraz należy zrobić.

Witam Mam pytanie "praktyczne" o szczegóły działania blokady C w urządzeniach mechanicznych scentralizowanych: 1. Czy stan niezablokowany bloku końcowy jest (bywa) wymagany aby podać wjazd? (teoretycznie może, bo jego odblokowanie powoduje podniesienie pręta blokowego) 2. Jak realizowana jest niemożność zablokowania bloku pozwolenia po wyświetleniu sygnału wyjazdu? (bo zakładam że jest) P.S. czy ktoś z forumowiczów dysponuje może planami urządzeń mechanicznych scentralizowanych z rzeczywistych stacji (nie muszą być istniejące)?

Faktycznie, punkty mogłem ponumerować – dodam to w wolnej chwili (TM). Dziękuję za policzenie, jakoś mi się łatwo pisało, a to dlatego że pierwszy post wynika z mojego niespełnionego (jeszcze) marzenia aby zrobić (albo pomóc w zrobieniu) właśnie najwierniejszy rzeczywistości symulator parowozu. I w tymże właśnie celu mam pozbierane w zakamarkach dysku różne materiały, sensowne wycinki przekopiowane, trochę fizycznych książek traktujących o parowozach (nawet takich okraszonych, niemalże zalanych matematyką), itd. Jeśli Zespół będzie zainteresowany, mogę się podzielić. Bardzo mi się spodobało to co zobaczyłem od strony graficznej na FB – widać przywiązanie do detali, dlatego też napisałem (pewnie niekompletną) listę sugestii/pytań tak aby trochę przyłożyć rękę do projektu. Wiem że robicie produkt komercyjny, a biznes ma swoje prawa. Sam jestem programistą i czasami chciało by się robić coś innego niż PO wymaga, ale wiem skąd się biorą pieniądze. Ale, jako że akurat na forum jestem „po pracy”, popuściłem wodze fantazji. Wiem że nie wszystko da się zrobić, nie wszystko da się zrobić od ręki, część będzie niezrealizowana. Ale a nuż coś zostanie. Pełna zgoda. Ja tylko sugerowałem aby owe wykresy zebrane z praktyki użyć jako test walidacyjny całego modelu. Po skończeniu wszystkich elementów i ich zintegrowaniu, puścić taki model dla identycznych warunków początkowych jak na wykresie i sprawdzić czy obliczenia pokrywają się z wykresem (siły, prędkości, zużycia pary, itp.) A tak swoją drogą, to bardzo fajny temat – akurat w parowozach idealnie widać różnicę w prędkości światła i dźwięku – gwizd lokomotywy będącej w sporej odległości od obserwatora najpierw widać pióropuszem pary a dopiero potem słychać. Zgoda. Ale jak czytałem forum i widziałem co za sprzęty mają ludzie grający w SimRail, to ogólnie nie ma się tam czego wstydzić. Przepraszam za truizmy, ale: - symulacja może chodzić oddzielnie i w swoim tempie, a być tylko synchronizowana z wyświetlaniem na checkpointach. - same procesory obecnie są wielordzeniowe, można dedykować obliczenia fizyki dla jednego albo nawet kilku rdzeni, tak multiprocessing jest podatny na problemy, ale może klarowny interface w postaci np. message passing (ot chociażby UDP via localhost) – wysyłam stan kontrolek do podsystemu symulującego co ramkę wizualną, albo on-change; a w drugą stronę co ramkę otrzymuję stan istotnych wizualnie elementów. Od razu w bonusie decoupling fizyki od symulacji przez co można łatwiej testować automatycznie - GPU oprócz renderowania grafiki też może pomóc w obliczeniach, CUDA robi 😉 - można użyć obliczeń stałoprzecinkowych w szerokim zakresie zastosowań, co jest szybsze niż na floatach - niektóre rzeczy można stablicować, aby ich nie liczyć, nawet Taylorem w runtime – np. funkcje trygonometryczne (a korzystając z ich własności, wystarczy stablicować ¼ lub ½ okresu, resztę można trywialnie wyznaczyć) Interesujące. Bardzo długo. Ale bez większych szczegółów więcej nie umiem napisać 🙂 Wydaje mi się, że mechanizm napędowy można zamodelować wyłącznie na poziomie kinematycznym (w znaczeniu robotycznym, nie ogólnofizycznym – nie ma tam elementów których położenia trzeba byłoby wyliczać w zależności od innych elementów, tam po prostu nie ma aż tyle stopni swobody), aby od razu było go ładnie widać. Jego stan opisuje wyłącznie jego kinematyka prosta (zależna od modelu parowozu, czyli niezmienna w czasie dla konkretnego) oraz kąt obrotu koła napędzanego i ustawienie stopnia napełnienia. Wymaga to trochę obliczeń i przygotowań ale potem w runtime powinno śmigać. Mając model mechanizmu napędowego od razu dostajemy rzeczy które są istotne: położenia suwaka i tłoka. Dzięki temu od razu wiadomo jakie są aktualne przekroje wlotowe i wylotowe suwaka z obu stron cylindra, oraz jak siła z cylindra rozkłada się na prędkość postępową i styczną. Oczywiście wypadałoby dodać trochę dynamiki fizycznej – masy, momenty bezwładności, ale to dalej jest nieskomplikowane. Potem niestety wchodzi już kwestia szczegółowości symulacji zachowań pary. Na pierwszy ogień można by zastosować tablice pary i wody i na tej podstawie stworzyć przyzwoicie zachowujący się model rozprężania. Tak wiem, dlatego już na początku napisałem że parowóz jest bardzo, bardzo trudny do zamodelowania. To nie elektrowóz. Symulacja fizycznych obiektów kolejowych, na ogół da się przedstawić jako układ równań różniczkowych pierwszego rzędu. Tak bardzo wielu równań, ale bez jakiegoś nadmiernego przeplatania. Już wyjaśniam – da się wyodrębnić elementy i podsystemy, które są mocno zintegrowane ze sobą wewnętrznie, ale z zewnątrz posiadają już prosty interfejs. A jakby dobrze przekształcić równania aby uzyskać dX/dt=F(X)+G(U) [X – wektor stanów modelu, U – wektor sterowań/oddziaływań, F,G funkcje], to wystarczy mieć bardzo szybki i sprawny algorytm do numerycznego całkowania dla sparse (jakoś nie pasuje mi tu „rzadki”) array. W przypadku elektrowozu, dla przyzwoitego stopnia szczegółowości, na oko wystarczy zintegrowanie SPICE z jego transient analysis i zmuszenie jego do pracy w trybie ciągłym (hipoteza, nie testowałem). Sam SPICE (będąc pierwotnie symulatorem układów elektronicznych), z racji tego że implementuje obsługę bardzo wielu ciekawych elementów: - liniowy rezystor I = U/R - kondensator I = C dU/dt - indukcyjność I = 1/L \int U dt - linear (voltage|current)-controlled (voltage|current) source - non-linear dependent source Dzięki wspomnianemu szerokiemu zakresowi operatorów, można używać SPICE do modelowania nie tylko stricte układów elektrycznych. W pewnym zakresie można także mieć termiczne, mechaniczne i hydrauliczne. Na tej podstawie można zacząć metodą od szczegółu do ogółu modelować najpierw małe elementy składowe, np.: - żarówki, model elektro-termiczny. Wejście: napięcie, wyjście: temperatura włókna, którą można przy użyciu modelu ciała doskonale czarnego zamienić w barwę, oraz opcjonalnie sumaryczna energia wypromieniowana (=moc pobierana). Pośrodku zmienna rezystancja zależna od temperatury włókna oraz model wypromieniowania energii do otoczenia proporcjonalny do T^4 (Prawo Stefana-Boltzmanna). Od razu w gratisie dostaniemy in-rush current, rozgrzanie i studzenie z prawidłowymi barwami (Prawo Plancka); - silnik elektryczny, model elektro-mechaniczny. Wejście: napięcie, wyjście: moment obrotowy, w gratisie dostajemy poprawne energetycznie zachowanie że silnik mało obciążony pobiera mniej energii niż silnik bardziej obciążony; - przekaźnik. Wejście: napięcie, w środku trigger oczekujący odpowiedniego prądu=> strumienia magnetycznego, potem przelot styków, przywarcie, zmiana induktancji cewki, delikatna histereza, wyjście: stan styków oraz bocznym kanałem (np. event) fakt zmiany stanu – aby np. puścić dźwięk „klik”; - itd. Są oczywiście rzeczy których nie da się oblec w SPICE, ale dla takich przypadków można zaprząc ogólny algorytm całkowania. Wiem, że delikatnie zasugerowałem prawie pełny CFD wspominając o falowaniu wody w kotle i w tendrze. Widzę że spotkało się to ze zrozumieniem 🙂 Ja już jestem zadowolony. Ciekawi mnie jak będzie ów parowóz zasymulowany. Niestety nie mam żadnego doświadczenia z pierwszej ręki więc nie będę umiał porównać, wiem jedynie to co wyczytałem w starych książkach. Czekam z cierpliwością.

Widziałem na FB że Ty2 nabiera kształtów wizualnych, ogromnie się z tego cieszę. Wiem że wierna symulacja parowozu jest bardzo, bardzo trudna, więc chciałem podrzucić kilkanaście pomysłów na wykonanie najlepszej symulacji parowozu ever. Nie zawsze więc jakiś punkt może pasować akurat do Ty2. No i jako że jazda parowozem jest zwyczajnie trudna, zachęcam do udostępnienia dwójki w single player 🙂 Przy okazji – https://bibliotekacyfrowa.eu/Content/3030/Image001.pdf „Parowóz” Fabianiego zeskanowany! UI: - czy pokrętła i wszystkie dźwignie będą analogowe (czyli możliwe do ustawienia w dowolnym położeniu ze swojego zakresu)? Jeśli tak to bardzo proszę o rozważenie zmiany sterowania myszą aby scrollwheel zmieniał nastawę (a nie robił za zoom). Takie sterowanie jest używane w Derail Valley i jest to wygodne. - czy można będzie się wychylać przez okna/drzwi bez obawy o wypadnięcie z kabiny? (we wspomnianym Derail Valley wychylanie w lewo/prawo realizowane jest klawiszami Q i E –też jest to wygodne) - jak będzie można wyjść na pomost z kabiny? - jak będzie robiona interakcja z punktami smarowania? - jak będzie robione dolewanie oleju do smarowniczek? - czy będzie trzeba otworzyć wszystkie blokady aby otworzyć drzwi dymnicy? - czy będzie usuwanie leszu z dymnicy? Efekty wizualne i dźwiękowe: - czy sadza z komina będzie brudzić szyby? Jak je czyścić? - czy będzie widać (w nocy) niespalone cząstki węgla ulatujące kominem (zwłaszcza na dużym ciągu)? - czy udźwiękowienie będzie zsynchronizowane ze stanem wizualnym mechanizmów (np. moment wydmuchu pary z cylindrów, poruszanie się prętów przy pracy sprężarek) - czy zamodelowane będzie wylewanie wody? – np. w inżektorach w zależności od fazy ich pracy woda rurkami się leje w różnym stopniu intensywności, czasami „siurka” a czasami skapuje drobnymi kroplami, czasami też w kombinacji woda+para - czy wyrzut pary (wizualnie+akustycznie) z zaworów odwadniających cylindry będzie poprawnie oddawać ciśnienie w odpowiedniej części cylindra? - czy wydmuchy pary przez komin są zsynchronizowane ze stanem widzialnym modelu graficznego i ciśnieniami w odpowiednich elementach? - czy będzie widoczne „snucie się dymu” w momencie jazdy bez pary? Czy dym w takiej sytuacji może wpaść do budki i przez chwilę zmniejszyć widoczność? - czy w wydmuchu z komina będzie widać zarówno parę jak i dym? - czy odległość formowania się obłoku skondensowanej pary wodnej od komina a także jego „wizualna objętość” zależy od temperatury pary i warunków środowiskowych? (w lecie obłoki są generalnie mniejsze niż w zimie) - czy będzie widać przesuwność osi przesuwnych? Palenisko: - czy zamodelowany jest proces spalania węgla (kilka faz palenia, zmienne zapotrzebowanie na tlen, różny efekt energetyczny, różna barwa płomienia, różny kolor spalin)? - jeśli tak, to jak granularny jest ów model? (od „całe palenisko” do „pojedyncza łopata”) - czy może wystąpić zaszlakowanie paleniska? - czy jest brana pod uwagę grubość warstwy palącego się materiału, czy grubość wpływa na opór przepływającego przezeń powietrza i czy może to spowodować „łyse” powierzchnie przez które wpada tylko zimne powietrze? - czy temperatura płonącego materiału jest dobrze oddana kolorystycznie? - czy brane pod uwagę jest powietrze wtórne? - czy zamodelowany jest efekt kumulacji ciepła przez sklepienie? - czy można wygasić palenisko? - czy można rozpalić przygaszone/wygaszone palenisko? - czy można wygiąć ruszt przez nadmierne jego rozgrzanie? - czy możliwe jest cofnięcie się płomienia do kabiny przy nieumiejętnej obsłudze? - czy nadmierne wpuszczanie zimnego powietrza powoduje cieknięcie płomieniówek? - czy drzwiczki paleniska typu Marcotty’ego będą się uchylać do wnętrza paleniska samoczynnie jak wystąpi wewnątrz obniżone ciśnienie? - czy ruszt wstrząsany/uchylny będzie działać? - czy ręczna obsługa paleniska jest planowana? (celowanie i narzucanie węgla, porządkowanie warstwy węgla, wstrząsanie/uchylanie, itd.) Popielnik: - czy efekt otwarcia drzwiczek popielnika w zależności od prędkości i kierunku jazdy jest oddany? Stocker: - czy działa regulacja prędkości oraz kierunku? - czy zawory regulujące strumień pary w poszczególnych sekcjach „tacki z węglem” powodują poprawne obsypywanie węgla? - czy widać ruch węgla w przezierniku kanału? - czy raz na jakiś czas jakaś niesforna bryła węgla spowoduje zablokowanie? Wymiana ciepła w skrzyni ogniowej: - czy wzięte pod uwagę jest promieniowanie podczerwone jako jeden z dominujących sposobów wymiany energii w wysokich temperaturach? - czy zamodelowano korki topliwe? - czy niewłaściwa obsługa może powodować cieknięcie zespórek? - czy zamodelowano rury cyrkulacyjne? Wymiana ciepła w płomieniówkach/płomienicach: - czy prędkość przelotu spalin jest wzięta pod uwagę przy wyznaczaniu energii przekazanej z gazu do metalu? - czy energia spalin nieprzekazana w płomieniówkach/płomienicach wpływa na temperaturę gazów wyrzucanych z komina? - czy jest symulowane kumulowanie się sadzy, które zmniejsza sprawność wymiany energii? Ciąg: - czy dmuchawka będzie działać analogowo – w zależności od stopnia otwarcia zaworu? - czy będzie wymagany jakiś minimalny strumień pary aby w ogóle wywołać efekt zassania w dmuchawce? - czy niedomknięcie drzwi dymnicy zniweczy efekt ciągu? - czy poprawnie oddany jest wpływ masy pary opuszczającej cylindry (ciśnienie kotłowe, stopień napełnienia) na efekt zassania powietrza? Kocioł: - czy działają zawory bezpieczeństwa? - czy z wody wytrąca się muł? - czy działa odmulacz? - czy kocioł wybucha gdy w przypadku odsłonięcia podniebienia paleniska zostanie zalany świeżą zimną wodą? - czy dolanie wody powoduje zmniejszenie ciśnienia? - czy temperatura otoczenia i prędkość ruchu względem powietrza wpływa na straty ciepła? Poziom wody: - czy występuje falowanie wskazań wodowskazów? - czy pochylenie toru wpływa na widoczny poziom wody? - czy poprzeczne pochylenia powodują różnice wskazań wodowskazów? - czy ruch wzdłużny i poprzeczny dodaje „falowania”? - czy występuje „pozorny” poziom wody związany z intensywną produkcją pary przy otwartej przepustnicy - czy występuje porywanie wody przy za wysokim jej poziomie w kotle? - czy porwana woda poprawnie odparowuje w przegrzewaczu powodując tworzenie ciśnienia pary nawet mimo zamknięcia przepustnicy? - czy faktyczny poziom wody nad podniebieniem będzie podstawą do wytopienia korków/wybuchu? Wodowskazy: - czy jest zamodelowane zatykanie się rurek wodowskazów? - czy można przedmuchiwać wodowskazy? Czy niepoprawna obsługa kurków przy wodowskazach spowoduje ich niewłaściwe wskazania? - czy działa efekt lustrzanego odbicia ukośnego tła wodowskazu w miejscu gdzie występuje słupek wody (dla wodowskazów rurkowych)? Inżektor: - czy jest zamodelowana kolejność czynności niezbędnych do poprawnego uruchomienia inżektora? - czy można podgrzewać wodę w tendrze? - czy występuje efekt przegrzania inżektora/za ciepłej wody w tendrze co uniemożliwia zassanie? (w inżektorach ssących) - czy model uwzględnia zakres ciśnień kotłowych przy których inżektor da się uruchomić? - czy może wystąpić zacięcie się kotłowego zaworu zwrotnego i czy efekty te są zamodelowane? - czy kotłowe zawory odcinające działają? I czy odcięcie zaworu skutkować będzie faktycznie niemożliwością zasilenia kotła wodą? - czy działać będą zakrapiacze dymnicy i popielnika? Czy zaniechanie zakrapiania będzie powodować uszkodzenia? - czy działać będzie wąż elastyczny do polewania węgla/mycia/gaszenia pożarów? - czy trafienie strumieniem wody w sieć trakcyjną podczas polewania węgla w tendrze będzie skutkować porażeniem? - czy uwzględniono, że inżektory na parę świeżą wtłaczają wodę trochę chłodniejszą niż inżektory na parę odlotową? Przepustnica: - czy zamodelowano efekt dławienia pary (ale i jej osuszania) przy niewielkim otwarciu przepustnicy? - czy jest zamodelowana pewna inercja między zmianą nastawienia przepustnicy a efektem na silniku? (związana z koniecznością fizycznego przemieszczenia się określonej masy pary), czy krótkotrwałe otwarcie a potem zamknięcie przepustnicy (tak jak to czasami widać na filmach z YT) będzie dawać oczekiwany efekt? - czy rozchód pary zależy od ustawienia przepustnicy i stopnia napełnienia cylindrów a także od stopnia przegrzania? Silnik: - czy zamodelowano skraplanie wody z pary po ochłodzeniu? - czy skroplona woda wydostaje się przez zawory podcylindrowe w pierwszej fazie? - czy można uszkodzić pokrywy cylindrów jak się zapomni o konieczności wypuszczenia skroplin? - czy model stawidła uwzględnia ograniczenia prędkości pary? (max to prędkość dźwięku) – najbardziej widoczne dla wysokich prędkości i małych napełnień? - czy działa przeciwpara? - czy słychać pracę układu wyrównania ciśnień dla jazdy bez pary? - czy „czuć” okresową zmianę siły napędowej? Sprężarka: - czy zamodelowana jest konieczność stopniowego odkręcania zaworu sprężarki po dłuższym jej postoju aby na spokojnie wyprzeć wodę skroploną z pary? Czy zaniechanie powolnego rozruchu spowoduje awarię? - czy regulator ciśnienia może się zawiesić? Czy wtedy można będzie wrzecionem regulatora wymusić jego pełne otwarcie? - czy sprężone powietrze wytrąca z siebie wodę w zbiorniku głównym? Czy można ją spuścić? Czy będzie ją widać na początku? Czy ilość kondensatu zależy od wilgotności powietrza wejściowego? - czy sprężarkę czasami trzeba dosmarować ręcznie korbką? - czy sprężarka nabijająca pusty zbiornik będzie pracować „lżej” niż gdy ciśnienie w zbiorniku głównym jest już prawie przy poziomie docelowym? - czy przy niskich temperaturach otoczenia sprężarka będzie potrzebować mniej cykli pracy aby zwiększyć ciśnienie w zbiorniku? (większa gęstość powietrza) Tender: - czy można nalać wodę z żurawia? - czy ubytek masy wody w tendrze wpływa na osiągi parowozu? - czy można wylać wodę z pełnego tendra przez gwałtowne ruszenie z miejsca? (bezwładność masy wody) - czy przewody zasilające mogą zamarznąć przy ujemnych temperaturach i przy braku podgrzewania wody inżektorem? Smarowanie: - czy brak smarowania doprowadza do uszkodzeń? np. przegrzania panewek? - jak będą pokazane przegrzane panewki? Instalacja elektryczna: - czy turbina będzie reagować na dławienie pary zaworem/poziom ciśnienia kotłowego? (tak jest regulator obrotów, ale ze zbyt małego ciśnienia na wejściu nie da się wygenerować dostatecznie dużej energii) - czy będzie zamodelowany wybieg generatora (pozostawienie włączonych żarówek i odcięcie dopływu pary daje fajny efekt w postaci słyszalnej zmiany wysokości dźwięku podczas obniżania obrotów oraz stopniowe przygasanie żarówek) - czy będzie zamodelowany rozbieg generatora i osiągnięcie docelowych obrotów? - czy włączanie/wyłączanie odbiorników (zwłaszcza dużej mocy – światła białe) będzie wpływało na skoki napięcia w instalacji (co może być widoczne chwilowym przygaszeniem/rozjaśnieniem oświetlenia wewnętrznego)? Piasecznica: - czy działa tylko w przypadku dostępności powietrza w zbiorniku głównym? - czy zastosowanie piasecznicy w momencie jak koła się ślizgają powoduje uszkodzenia w napędzie? - czy piasek zostaje na szynie do momentu faktycznego przejazdu? (posypanie przy hamowaniu przed zatrzymaniem wpływa na tarcie przy starcie) Palacz: - czy można mieć dwuosobową ludzką obsadę parowozu? - czy jest palacz Bot? - jak wydawać polecenia botowi – typu potrzeba będzie więcej pary, mniej pary, utrzymaj ciśnienie, itp.? Całość: - jak dobrze model realizuje opublikowane charakterystyki parowozów swojej serii? (taki swoisty test end-to-end) Punktacja, czy są kary (ew. braki nagród) za: - niezastosowanie się do W12? - obnażenie podniebienia paleniska? - wybuch kotła? - zagrzanie panewki z powodu zaniedbania smarowania? - pomylenie oleju cylindrowego z osiowym?

Na angielskojęzycznej sekcji widziałem że Dorota

Nie mam 100% pewności, ale wydaje mi się że rozjazd 61 mógłby dawać ochronę boczną dla przebiegu Pruszków LK1 -> Żyrardów LK1, tak jak rozjazd 57.

Też tak było u mnie. Przyjąłem 4 lub 5 pociągów bez problemu, a potem się zepsuło.

Właśnie znowu wystąpił ów problem na serwerze EN9 - niemożność zwolnienia KoR po przyjeździe pociągu (nie zapala się biała lampka obok przycisku). Nie obserwowałem jakoś specjalnie uważnie bo inne rzeczy się działy, ale następnym razem postaram się jakoś uważniej to zarejestrować. Wersja "latest" 11.03.2023

Nie wiem co jest w terenie, opieram się np. na https://semaforek.kolej.org.pl/wiki/index.php/Sosnowiec_Południowy gdzie jest napisane że urządzenia są mechaniczne scentralizowane z sygnalizacją świetlną. Na w/w stronie jest też napisane że ruch prowadzony jest z dwóch nastawni: dysponującej SPł i wykonawczej SPł1. Skoro prosta wydawałoby się blokada liniowa C jest problemem, to czym będzie ogarnięcie blokady stacyjnej? Może trzeba będzie zrobić poziom trudności 6 na 5 stopniowej skali... Ja na przykład bardzo bym chciał zobaczyć zamodelowaną zarówno SPł jak i SPł1 z całym dobrodziejstwem mechanicznego inwentarza.

Skoro docelowo Sosnowiec Płd ma mieć urządzenia mechaniczne, w których używana jest blokada liniowa typu C, to może od razu wprowadzić ją w obu posterunkach, aby się dyżurni przyzwyczajali? Obecnie blokada ma 3 stany (w tym "wyłączony") co raczej nie zdarza się w urządzeniach mechanicznych.

Stan początkowy: włączony kierunek ku Łazy ŁA po torze 3 (biała szczelina świeci ciągle ku Łazom), test wyprawiania pociągu z botem na Sz spod S3. Zgodnie z https://www.bsk.isdr.pl/srk_blokp.php obsłużenie przycisku dPo powinno zablokować blok Pwl3L oraz początkowy. Blok początkowy powinien być zablokowany do momentu potwierdzenia przyjazdu przez sąsiedni posterunek (stan Pwl nie jest wprost opisany w tej sytuacji) W rzeczywistości zablokowanie Pwl3L oraz początkowego (obie szczeliny na czerwono) następuje na kilka sekund a potem stan wraca do Pwl3L zgaszony, początkowy ciągły biały. Pociąg jeszcze nie zdążył nawet wyjechać za Sz S3 Po dojeździe pociągu na Łazy blok początkowy z białego wraca do stanu wygaszonego.